Przedstawiam Wam rasy chomików:

Chomik dżungarski

Chomik dżungarski (Phodopus sungorus sungorus)- gatunek karłowatego chomika, zwanego także syberyjskim lub mandżurskim, nadający się do hodowania w domu.
Chomik dżungarski podobnie jak chiński ma na grzbiecie pręgę. Kształt jego ciała jest jednak wyraźnie odmienny - bardziej zaokrąglony. Długość ciała to średnio 9 cm. Samiec ma długość około 10 cm, a samica 7 cm. Bardzo krótki ogon i łapy są prawie niewidoczne. U chomików karłowatych gruczoł zapachowy położony jest pośrodku brzucha. Ciężar ciała wynosi 30-40 g.
Latem kolor chomika dżungarskiego jest na grzbiecie szary, na brzuchu biały. Na bokach ciała mogą występować białe plamy. W zimie futro na grzbiecie jest o wiele jaśniejsze, u osobników trzymanych w niskiej temperaturze prawie zupełnie białe.



Chomik chiński

Chiński chomik pręgowany (Cricetulus griseus) - karłowaty chomik zamieszkujący Azję. Gatunek nadaje się do hodowania w domu.
Chiński chomik pręgowany ma wiele cech wspólnych z chomikiem syryjskim. Cała sylwetka oraz sposób poruszania się są u obu kuzynów bardzo podobne. Chiński chomik dochodzi do 11 cm długości, jest więc prawie o połowę mniejszy od chomika syryjskiego i waży 38 - 46 g . Posiada długą czarną pręgę, biegnącą wzdłuż grzbietu. Ciało chińskiego chomika, w przeciwieństwie do innych chomików karłowatych, jest walcowate. Jak każdy chomik ma krótkie, silne i przystosowane do długich biegów łapy. Przednie mają 4 wykształcone palce i zredukowany kciuk, tylne mają 5 palców. Łapy są nieowłosione. Chomik ten ma najdłuższy ogon ze wszystkich chomików. Ogon jest również nieowłosiony. U chomików karłowatych gruczoł zapachowy położony jest pośrodku brzucha. Chomiki mają duże wypukłe oczy, charakterystyczne dla zwierząt aktywnych nocą, choć chomik chiński bywa aktywny także w godzinach dziennych. Chomiki mają dobrze wykształcony słuch i węch co rekompensuje słabszy wzrok.
Gatunek ten zamieszkuje rozmaite środowiska, wystrzega się jednak piaskowych pustyń, wysokich gór i wilgotnych podłoży.



Chomik Campbella

Chomik Campbella (Phodopus sungorus campbelli) - krutkoogonowy chomik karłowaty. Wschodni podgatunek chomika dżungarskiego żyje na stepach i terenach półpustynnych. Piaskowy odcień jego futra zlewa się z otoczeniem. Ma podobnie jak chomik dżungarski czarną pręgę biegnącą wzdłuż grzbietu, nie posiada bocznych plam. W zimie odcień jego futra pozostaje niezmienny. Łapy są owłosione.



Chomik Roborowskiego

Chomik Roborowskiego - najmniejszy przedstawiciel chomików karłowatych. Ma zaledwie 7 cm długości, waży 10 – 25g, jest więc wielkości 2-tygodniowego chomika syryjskiego. Jego futro ma barwę piaskową z lekko czerwonawym odcieniem w lecie i szarym w zimie. Brak pręgi na grzbiecie i bocznych plam. Łapy ma porośnięte futrem. Porusza się jak chomik dżungarski, lecz jest bardziej zwinny. Na wolności zamieszkuje piaszczyste pustynie Azji Środkowej. Nie kopie rozbudowanego systemu nor. Wygrzebuje wąski otwór w wydmie i tuż za nim wykopuje sobie sypialnię. Ciąża trwa od 19 do 22 dni, po czym rodzi się do siedmiu młodych. Jego zwyczaje, zachowanie i biologia są podobne do innych chomików karłowatych. Dożywa wieku 2 lat.



Chomik Europejski

Chomik europejski (Cricetus cricetus) to gryzoń należący do rodziny chomikowatych; największy gatunek chomika. Występuje tylko w naturze, nie jest hodowany w niewoli.

Długość ciała: 20-34 cm
Długość ogona: 3-4 cm
Ciężar: 400-700 gram
Chomik europejski ma torby policzkowe, krótkie kończyny, ubarwienie grzbietu brązowe, a brzucha czarne, koniec nosa i łapy białe, za uszami i po bokach żółte plamy. Kopie głębokie nory, gdzie gromadzi zapasy. Jest aktywny w nocy. Żywi się głównie pokarmem roślinnym, ale także korzysta z pokarmu zwierzęcego.
Jest szkodnikiem pól uprawnych, lecz ze względu na rzadkie występowanie został wpisany w Polsce na listę gatunków prawnie chronionych.



Chomik stepowy

Chomik stepowy jest chomikiem karłowatym, o ciemnobrązowej do rudobrązowej barwie ciała z odcieniem szarym, z ciemną pręgą biegnącą na grzbiecie wzdłuż kręgosłupa. Ma dość długi jak na chomika, słabo owłosiony ogon. Gatunek ten występuje w południowo-wschodniej Azji, na Syberii, w środkowej Mongolii i północnych Chinach. Żyje na glebach lessowych, stepach i półpustyniach, na wysokości do 4000 m. n.p.m

Chomik syryjski

Chomik syryjski (Mesocricetus auratus) - gatunek chomika żyjący dziko, a także hodowany jako zwierzę domowe
Ciało chomika syryjskiego jest walcowate, osiąga długość 15 – 18cm i wagę 80 - 150g. Ogon osiąga rozmiary 1,2 – 2cm. Nogi ma krótkie, silne i przystosowane do długich biegów. Łapy są nieowłosione, przednie mają 4 wykształcone palce, kciuk jest zredukowany do małego wyrostka. Tylne łapy mają 5 palców i wyposażone są w zgrubienia na podeszwach ułatwiające wspinanie się. Chomiki posiadają krótkie nieowłosione ogony, swym kształtem zbliżone do ogona niedźwiedzia. Charakterystyczną cechą są torby policzkowe, służące przede wszystkim do gromadzenia i transportu pokarmu. Chomik może ich użyć także do przenoszenia młodych i, gdy wypełni je powietrzem, do utrzymania się na wodzie. Chomiki oznaczają terytorium za pomocą gruczołów zapachowych, u chomika syryjskiego położone są one na bokach ciała w pobliżu tylnych odnóży. Chomiki maja duże wypukłe oczy, charakterystyczne dla zwierząt aktywnych o zmierzchu i nocą. W dzień nie widzą zbyt ostro. Podczas poszukiwania pożywienia posługują się świetnym węchem, który służy im także do oceny jakości pokarmu. Chomiki mają bardzo dobry słuch. Słyszenie ułatwiają duże i dobrze rozwinięte małżowiny uszne, które podczas snu zwierzę kuli i przyciska, aby ciasno przylegały do głowy. Chomikowi w orientacji pomagają wibrysy - długie wąsy czuciowe. Chomiki, jak wszystkie gryzonie, posiadają bezkorzeniowe, stale rosnące siekacze. Chomik wykonuje około 75 na minutę, a temperatura jego ciała osiąga 36,3 – 37,5°C.
Istnieje bardzo dużo odmian barwnych chomika syryjskiego: złota, zbliżona do naturalnej, beżowa, kremowa, biała, popielata, srebrna oraz srokata. Zdarzają się też chomiki albinotyczne, o białej sierści i czerwonych oczach. Chomiki odmiany angorskiej posiadają długie miękkie i gładkie włosy, a chomiki jedwabiste mają krótkowłose, lśniące futro.



To najpopularniejsze rasy chomików.

moje slodziaki to syryjaki :D nawet sie zrymowalo :D:D:):):):P:P:P